Honing kristallisatie

< startpagina < terug naar Kennisbank < terug naar Gezondheidsvoordelen

Elke honing kristalliseert in de loop der tijd.

Pure “rauwe” honing neigt na verloop van tijd te kristalliseren, wat een natuurlijk proces is.

Elke bloemsoort maakt zijn unieke soort nectar, hierdoor bevat elke nectar ook een unieke verhouding aan glucose en fructose, wat het proces van kristallisatie van de honing beïnvloedt in de loop der tijd.

Elke honingsoort gedraagt zich anders qua kristallisatie proces, zo kristalliseert Acacia honing bijna niet, maar Koolzaad honing juist heel snel.

Dat houdt niet in dat de honing slecht geworden is!

Het is een natuurlijk proces waarin de suikers zich gaan vormen tot grote kristallen. Honing kristallisatie zorgt ervoor dat de rijke smaak en kwaliteitskarakteristieken van honing behouden blijven. Het kristalliseren treedt op doordat de glucose in de honing een lagere oplosbaarheid heeft dan de fructose, die beiden van nature in honing zitten.
Hoe kouder de honing weggezet wordt, des te sneller deze ook kristalliseert.

Sommige honing soorten kristalliseren uniform uit; anderen zullen gedeeltelijk gekristalliseerd zijn en twee lagen vormen in de pot, met de gekristalliseerde laag op de bodem en een vloeistof bovenop. De honing wordt hard, is niet meer smeerbaar, maar kan wel weer vloeibaar gemaakt worden door ze au bain-marie op te warmen.
Doe dit echter onder een gecontroleerde temperatuur van niet hoger dan 35°C anders gaan alle waardevolle voedingsbestanddelen die zich van nature in de honing bevindt verloren.
Verwarm honing nooit in de magnetron!